Την Δευτέρα 04 Μαρτίου 2013, στα πλαίσια του μαθήματος Ερευνητική Εργασία οι μαθητές της Ά Λυκείου με θέμα «Ανακαλύπτω την πόλη μου» επισκέφτηκαν την έκθεση Καλλίερου και το Μουσείο Ιατρού Γ.Πατέλη.

Διαβάστε παρακάτω τις σημειώσεις και τις εντυπώσεις των μαθητών που αποκόμισαν από την επίσκεψη.

Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Αθανασοπούλου-Αρμπελιά Αικατερίνη για την ξενάγηση στους χώρους των εκθέσεων.

Μπράβο στους μαθητές που σαν μικροί εξερευνητές κατέγραψαν όλες αυτές τις πληροφορίες.

Έκθεση Καλλίερου

Μέσα στα γραφικά σοκάκια της Παροικίας, κάτω από το κτήριο Δημητρακοπούλου, υπάρχει μία έκθεση προς τιμήν του Παναγιώτη Καλλίερου, ενός πρωτοπόρου και ανατρεπτικού για την εποχή του δασκάλου. Δίδαξε στο Δημοτικό Σχολείο Πάρου την περίοδο 1886-1932 και υπήρξε σπουδαία ηθική και παιδαγωγική προσωπικότητα.

Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει  προσωπικά του αντικείμενα, καθώς και βιβλία, σημειώσεις και φωτογραφίες. Εντύπωση προκαλεί μια παλιά γραφομηχανή, διότι εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν εποπτικά μέσα και ο δάσκαλος έπρεπε ο ίδιος να μεριμνήσει για τα βιβλία και τις σημειώσεις του μαθητή, καθώς και οι χειρόγραφες σημειώσεις και τα βιβλία του.

Ο Παναγιώτης Καλλίερος χαρακτηρίζεται ως πρωτοπόρος, διότι ήταν ένας ιδεολόγος δάσκαλος που πρώτος εφάρμοσε ευρωπαϊκές μεθόδους διδασκαλίας στο Ελληνικό σχολείο, κάτι το οποίο θεωρούνταν αντίθετο προς τις παιδαγωγικές αντιλήψεις εκείνης της εποχής.

Κατάφερε να εφαρμόσει αυτό που διατύπωσε ο διάσημος παιδαγωγός Ι. Ερρίκος Πεσταλότσι (Johans Heinrihs Pestaloci) δεκαετίες αργότερα. «Μόνο με τον εξευγενισμό των ανθρώπων είναι δυνατόν να μπουν φραγμοί στην δυστυχία , στους αναβρασμούς των λαών και στις αγριότητες του δεσποτισμού, που προέρχεται είτε από του ηγεμόνες, είτε από τον όχλο». Για αυτό και δόθηκε στον Π. Καλλίερο ο τίτλος «Ο Έλλην Πεσταλότσι». Με αυτόν τον τίτλο αναφέρεται στην εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς και στο νεότερο εγκυκλοπαιδικό λεξικό ΗΛΙΟΣ.

Αξιοσημείωτο ήταν το ενδιαφέρον και η αγάπη που έδειχνε προς τους μαθητές του, τους οποίους επισκέπτονταν αφιλοκερδώς στο σπίτι, για να τους βοηθήσει στα μαθήματα. Αυτήν την αγάπη βεβαίως ανταπέδιδαν και οι μαθητές του, αναπτύσσοντας μία πιο φιλική σχέση μαζί του.

Δημιούργησε το σχολείο εργασίας ή αυτενέργειας, που μαζί με το θεσμό «συνεργασίας σχολείου και οικογένειας» αποτέλεσαν επιδιώξεις των μετέπειτα εκπαιδευτικών συστημάτων. Δεν τον ένοιαζε μόνο η εκμάθηση των γνώσεων και η διδασκαλία των μαθημάτων, αλλά να είναι εργατικοί οι μαθητές. Ήθελε οι μαθητές του να γίνουν καλοί πολίτες και προσπαθούσε να ενεργοποιήσει την πρωτοβουλία των μικρών μαθητών στις συλλογικές αποφάσεις και στις υπεύθυνες δράσεις. Γι? αυτό πολλές φορές η τιμωρία που επέβαλε στους μαθητές ήταν κάποια δουλειά (για παράδειγμα να φυτέψουν ένα δέντρο).

Χαρακτηριστικά έλεγε «Για να νικήσει κάποιος και να είναι ελεύθερος, πλην των άλλων, πρέπει να είναι εγγράμματος και να ξέρει πώς να φέρεται κατά τις περιστάσεις.»

Το 1918 για την προσφορά του στην παιδεία και την διαπαιδαγώγηση των παίδων του απενεμήθη παράσημο, ο Αργυρός Σταυρός των ιπποτών.

Συμβολικά, έξω από το 1^ο Δημοτικό σχολείο Παροικίας φιλοξενείται η προτομή αυτού του σπουδαίου εκπαιδευτικού, ως ένδειξη σεβασμού, η οποία φιλοτεχνήθηκε από τον γλύπτη κύριο Νίκο Περαντινό.

Ο Παναγιώτης Καλλίερος έζησε από το 1861 έως το 1937. Ο πατέρας του ήταν μουσικοδιδάσκαλος. Είχε τρία παιδιά και το σπίτι του είναι πίσω από το 2^ο Δημοτικό σχολείο Παροικιάς.

Η είσοδος είναι ελεύθερη το χειμώνα έπειτα από συνεννόηση με τους υπευθύνους.

Μουσείο Ιατρού Γεώργιου Πατέλη

Στις 04 Μαρτίου 2013 επισκεφτήκαμε το μουσείο ιατρού  του αείμνηστου Γεωργίου Πατέλη.

Πρόκειται για μια έκθεση προσωπικών αντικειμένων , βιβλίων και ιατρικών εργαλείων ? εξοπλισμού που πολύ φροντισμένα έχει οργανώσει  η κόρη του γιατρού κα Κατερίνα Πατέλη.  Ένα τέτοιο υλικό, εκτός από τον καθαρά μουσειακό και ιστορικό του χαρακτήρα, είναι πολύτιμο και προκαλεί τον ενδιαφέρον κάθε επισκέπτη, είτε ασχολείται με την ιατρική είτε όχι.

Ο Πατέλης παθολόγος ? καρδιολόγος ήταν ο μοναδικός γιατρός στο νησί μας μετά τον πόλεμο και ήταν πολύ αγαπητός από τους παριανούς, οι οποίοι τον εκτιμούσαν τόσο για τις ιατρικές του γνώσεις, όσο και για το ήθος και την καλοσύνη του.

Γεννήθηκε στην Μάρπησσα το 1910. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Απ? όπου αποφοίτησε το 1931. Το 1937 απέκτησε τις ειδικότητες του καρδιολόγου και του παθολόγου κοντά στον καθηγητή Κωνσταντίνο Μαρούλη στο νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός». Στον πόλεμο του 1940 υπηρέτησε ως ανθυπίατρος στα ορεινά χειρουργεία του μετώπου. Το 1941 κατά την διάρκεια της κατοχής επέστρεψε στην Πάρο, όπου και άνοιξε δικό του ιατρείο και άσκησε τα ιατρικά του καθήκοντα επί 35 συνεχή έτη.

Το 1946 παντρεύτηκε την Ανδριανή Αιγινήτου και απέκτησαν δύο κόρες, την Αικατερίνη (δημοσιογράφος) και την Μαριάννα (Δικηγόρος). Πέθανε το 1991, από πνευμονικό οίδημα.

Ως πρόεδρος της κοινότητας Πάρου την περίοδο 1951-1954, είναι αυτός  που έκανε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την υδροδότηση της παροικίας με καθαρό νερό.

Το 1991 στην κηδεία του με τιμές προέδρου που έγινε στην Εκατονταπυλιανή, προσήλθαν 3.500 παριανοί και προς τιμή του το Δημοτικό Συμβούλιο ονόμασε τον δρόμο του ιατρείου του στην Παροικιά «Οδός Ιατρού Πατέλη».

Το μουσείο είναι στο ισόγειο του κτιρίου Δημητρακόπουλου μέσα στην αγορά της Παροικιάς και η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους. Επισκέψεις μπορούν να γίνουν ύστερα από συνεννόηση με τους υπεύθυνους.