Πάντα πίστευα ότι υπάρχει η altera pars, η διαφορετική οπτική προσέγγισης των πραγμάτων, γιατί άμα ένα όνειρο ανθίζει, γεμίζει ο κόσμος νόημα…

Απόψε παρακολουθήσαμε μαζί με τους μαθητές μας, την αριστουργηματική θεατρική παράσταση, τα Φώτα της πόλης, του Τσάρλι Τσάπλιν. Ένα έργο που παρά τον κωμικό χαρακτήρα αναδεικνύει μεγάλες αξίες της ανθρώπινης ζωής που ολοένα φθίνουν, ιδιαίτερα στην εποχή μας. Η αγνή αγάπη κι ο έρωτας γίνονται σύμβολα ζωής και θεραπεύουν, βρίσκοντας λύσεις εκεί όπου οι άνθρωποι κωφεύουν ή τυφλώνονται από το χρήμα. Και της ζωής τα άλυτα μυστήρια δεν σου τα λύνουν ούτε χίλια εκατομμύρια…

Εξαιρετικές ερμηνείες από τους ηθοποιούς, με τον «Τσάρλιν Τσάπλιν» να ξεχωρίζει, σε ένα πολύ δύσκολο ρόλο της βωβής παράστασης, που ξενίζει· κερδίζει όμως τελικά ακόμη και δύσκολους θεατές ή άπειρους θεατρικής παιδείας, γιατί πρόκειται για παγκόσμια γλώσσα που υπερβαίνει τις πολιτισμικές διαφορές και αποτυπώνει, κατά εύγλωττο τρόπο αλήθειες της ζωής: αυτοί που πολλές φορές βρίσκονται στο περιθώριο, οι «μη έχοντες φωνή» παραδίδουν υψηλά μαθήματα ανθρωπιάς…

 

Η Διευθύντρια

Ιφιγένεια Χατζηγεωργίου