«Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική, το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου. Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου…» γράφει ο Οδυσσέας Ελύτης στο Άξιον Εστίν
Στην εποχή μας, όπου οι λέξεις έχουν περιέλθει σε αχρηστία κι έχουν υποκατασταθεί με φατσούλες κι emotions κι όλα τρέχουν σε γρήγορους ρυθμούς, δεν έχουμε καιρό να ακούσουμε λόγια και ανθρώπινη φωνή, κι αρκούμαστε απλώς στη διασύνδεση, με ό, τι αυτή συνεπάγεται, η σημερινή Παγκόσμια Ημέρα η αφιερωμένη στην Ελληνική Γλώσσα αποκτά μια ξεχωριστή σημασία.
Ελληνική γλώσσα, αυτή η υπέροχη γλώσσα που μιλιέται και γράφεται σε αυτόν τον τόπο πάνω από 2.500 χρόνια και οι αντανακλάσεις της και η μαγεία της φτάνουν ως σήμερα. Περιλάλητη ανά τους αιώνες, η γλώσσα του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Αισχύλου, των μεγάλων λυρικών ποιητών, του Αρχίλοχου, της Σαπφώς, του Ερωτόκριτου, του Ρήγα, του Κοραή, των Ευαγγελίων κ.α. αποτυπώνει το μεγαλείο της ανθρώπινης ψυχής, τους πόθους, τις αγωνίες και τα υπαρξιακά ερωτήματα όσο καμιά άλλη, αδιάλειπτα ανά τους αιώνες…
Δεν υπάρχουν λόγια να αποτυπώσουν το μεγαλείο, τον πλούτο και την παντοδυναμία της. Θα κρατήσω ως φυλακτό τα λόγια του Οδυσσέα Ελύτη από τον «Μικρό Ναυτίλο», μυρίσαι το άριστον: «Μια γλώσσα όπως η ελληνική όπου άλλο πράγμα είναι η αγάπη και άλλο πράγμα ο έρωτας. Άλλο η επιθυμία και άλλο η λαχτάρα. Άλλο η πίκρα και άλλο το μαράζι. Άλλο τα σπλάχνα κι άλλο τα σωθικά…»
Αγία Ελληνική λαλιά που φώτισες όσο καμία την ανθρώπινη σκέψη κι ιστορία σε ατενίζουμε ευλαβικά… «κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε μεταξύ τους με μουσική».
Η Διευθύντρια
Ιφιγένεια Χατζηγεωργίου
Φιλόλογος